February 2008 - Kindamuzik

Een Haagse Fransman met onbestemde heimwee naar Amerikaanse leegten. Hoe zou die klinken? Een beetje verwrongen, is het antwoord. Luister naar Pascal Hallibert van White Sands. Mooie stem heeft de man, maar de manier waarop hij hem naar buiten brengt doet nogal gekunsteld aan.

Soms zingt Hallibert wat onnadrukkelijker en die stijl van 'tussen neus en lippen door' verlicht het luisteren zeker. De muzikale begeleiding die Hallibert geniet, van zichzelf, van multi-instrumentalist Hans Custers en drummer Daan van Diest, is schaars, subtiel en bij vlagen erg fraai. Dat geldt ook voor de tweede stem van Eva Meijer.

Ten tijde van de ep Alma die aan deze plaat voorafging, was het nog de vraag of White Sands zijn vorm zou vinden. Daarin is de groep geslaagd. Ze weet dat grote onduidelijke verlangen naar, laten we zeggen, Deseronto, goed te vertolken en de plaat luistert aangenaam weg bij kaarslicht en een bodempje whiskey.

(Ronald Besemer)