March 2010 - 3 voor 12 Den Haag
Op een dag wat voelde als een eerste lente dag vulde het paard zich met herfstachtige melancholiek. Eerst speelde Point Quiet uit Den Haag met hun voornamelijk ingetogen maar heel soms ook voorzichtig uitbundige americana noir. Daarna de Vlaamse band Isbells met breekbare verstilde akoestische liedjes met meerstemmige zang.
Point Quiet is de andere band van Pascal Halibert, ook frontman van Templo Diez. Tot voor kort heetten ze nog White Sands, maar omdat de band zich niet meer met de naam kon identificeren veranderden ze het recentelijk naar Point Quiet. De muziekstijl blijft zoals het was; americana noir, folk en alt-country. Ingetogen en breekbaar met voornamelijk akoestische instrumenten en harmonische zang. Het publiek, niet talrijk aanwezig maar wel muisstil, luistert aandachtig en wacht zelfs met klappen tot de klank van de laatste tonen volledig zijn uitgeklonken. Frontman Pascal Halibert prijst het publiek daar oprecht voor; “You are so very quiet, thank you very much, it’s intimidating”. Het is het eerste optreden onder deze naam en de band wordt enthousiast ontvangen. Het luide applaus is oprecht en volledig terecht; hier speelt een topband met een internationaal geluid.
(...)
(Ramon Keyzer)