February 2015 - Mpodia.nl

Het tweede album van Point Quiet heeft de titel Ways And Needs Of A Night Horse meegekregen en zag onlangs het daglicht. Het Nederlandse vijftal schotelt ons een combinatie van americana en folk-noir voor dat zo goed in elkaar zit dat je het gevoel krijgt ergens op een verlaten zandpad in New Mexico te staan met rondwaaiende tumbleweeds om je heen. Laat je meeslepen in de donkere gevoelens over de eeuwenoude en veelbezongen thema’s hoop, vertrouwen en verlies.

Een warme jas
Het album trapt af met titelsong ‘Way And Needs Of A Night Horse’, een ingetogen nummer dat meteen de broeierige sfeer goed neerzet, iets dat toch wel kenmerkend is voor Point Quiet, die een eigen combinatie van americana en country gevonden hebben. De wat donkere stem van Pascal Hallibert past precies in de melancholieke sfeer die wordt neergezet. De tweede stem van Simone Manuputty versterkt dit gevoel. Het album herbergt meer tracks in deze stijl. ‘Run All You Want’ en ‘Horses’ passen de band als een warme jas en geven je het gevoel dat je je kraag moet opzetten.

Over het algemeen sober en donker

Bij ‘NY Or Not NY’ verlaat de band het ietwat trieste, sombere geluid en neemt je mee op een lekker vlotlopende melodielijn. Het tempo gaat wat omhoog, het geluid dat de strijkers meegeven is nét wat anders. Het is ontegenzeggelijk één van de betere nummers van het album, mede ook door de vernuftig aangebrachte tempowisselingen en laagjes. Toch valt de band over het algemeen terug in het rustigere, sobere werk, wat op zijn minst gezegd jammer is. Bij ‘The Man I Once Was’ klinkt de donkere stem van Hallibert misschien nét iets te donker, maar door het geluid van de pedal-steel en banjo krijgt ook dit nummer een eigen karakter. Op zich is dat wel één van de opvallendste elementen van dit album; alle nummers blijven klein, somber en donker maar toch slaagt de band er in om elk nummer een echt eigen identiteit mee te geven.

Country Noir
De muziekstijl die de band zich eigen heeft gemaakt wordt vaak omschreven als “country-noir”. Daar kun je jezelf van alles bij voorstellen, als het maar niet vrolijk is. Die wat duistere sfeer is meer dan ooit voelbaar bij ‘Told’, een nummer dat erg minimalistisch begint maar gaandeweg opbloeit tot een heuse tranentrekkende country-ballad. De opvallende en uit het niets komende afsluiter is ‘Maneras Y Necessidades’ is opvallend en komt als het ware uit de lucht vallen. Door de toevoeging van trompetten klinkt vrolijk dit nummers zelfs vrolijk en kunnen we het best omschrijven als een typisch Mexicaans mariachinummer. Verrassend maar aangenaam.

Eindoordeel
Met een goed glas Whiskey dit schijfje in je cd-speler stoppen is een zeer goed idee. Bij voorkeur een Amerikaans label om de sfeer echt goed in je op te nemen. Waarschijnlijk zal er niet spontaan een glimlach op je gezicht verschijnen maar zal het kunnen dienen als voedingsbodem voor een goed, serieus gesprek. Americana uit de Hollandse polder; een prima, stemmig en sfeervol album dat alles behalve Hollands klinkt. Veel luisterplezier.

(Corné van Groenedaal)