March 2019 - Altcountryforum / Muziekwereld

Ik kan jullie na de talloze luisterbeurten van “Walking In The Wild” van Point Quiet niet onthouden van de clichématige zin: ‘Een plaat die onder de huid kruipt’. De luisteraar wordt door het vijftal aan de arm genomen in een rustieke sfeer. Muziek met nuances en subtiel afgewerkte details.

Op het derde album van Point Quiet hebben we, net als op de voorganger “Ways And Needs Of A Night Horse” uit 2015, vier jaar gewacht. Een periode waarin diverse leden zich hebben kunnen richten op afzonderlijke projecten.

De ingezette, melancholieke lijn ten aanzien van de voorgaande albums wordt door het vaderlandse kwintet op “Walking In The Wild” doorgetrokken. Wat minder vaak wordt de viool tevoorschijn gehaald en blijft de elektrische gitaar dit keer in de koffer. En ontkom je door de ingezette blazers soms niet aan een texmex-achtig sfeertje. Geregeld gaan mijn gedachten ook naar het vroegere werk van The Felice Brothers.

Hoe dan ook, de twaalf verse composities op deze nieuwe schijf klinken gewoonweg lekker. Zeker als Pascal Hallibert met zijn dreinerige strot zich laat gaan in het gedragen en door bandlid Jan van Bijnen geschreven Now, You Know It. Op “Walking In The Wild” wordt door Point Quiet geëxcelleerd in soberheid, samenzang en schoonheid. Boeiend vanaf het begin tot het eind.

(Johan Schoenmakers)